در فرآیند ذوب به دلیل دوز یا شارژ نامناسب و کربن زدایی بیش از حد و دلایل دیگر، گاهی اوقات میزان کربن موجود در فولاد یا آهن نیازهای مورد انتظار را برآورده نمی کند، در این صورت لازم است فولاد یا آهن مایع را کربوره کرد.مواد اصلی که معمولاً برای کربورسازی مورد استفاده قرار میگیرند عبارتند از پودر آنتراسیت، آهن خام کربنی، پودر الکترود، پودر کک نفتی، کک آسفالت، پودر زغال چوب و پودر کک.الزامات کاربورایزر این است که هر چه میزان کربن ثابت بیشتر باشد، بهتر است و هر چه میزان ناخالصی های مضر مانند خاکستر، مواد فرار و گوگرد کمتر باشد، بهتر است تا فولاد را آلوده نکند.
در ذوب قطعات ریخته گری پس از برشته شدن کک نفتی در دمای بالا با ناخالصی های کم که مهمترین پیوند در فرآیند کربوریزه شدن است، از کربوریزر با کیفیت بالا استفاده می شود.کیفیت کاربورایزر کیفیت آهن مایع را تعیین می کند و همچنین تعیین می کند که آیا می توان اثر گرافیتی شدن را به دست آورد یا خیر.به طور خلاصه، کاهش انقباض آهن نقش مهمی ایفا می کند.
هنگامی که تمام قراضه های فولادی در کوره الکتریکی ذوب می شوند، دوباره کربوریزر که گرافیتیزه شده است ترجیح داده می شود، و دوباره کربنی که در دمای بالا گرافیتیزه شده است می تواند اتم های کربن را از آرایش نامرتب اولیه به آرایش ورقه ای تغییر دهد، و گرافیت ورق می تواند بهترین باشد. هسته هسته گرافیت برای ترویج گرافیت.بنابراین، ما باید یک recarburizer را انتخاب کنیم که با گرافیتیزه شدن در دمای بالا کار شده است.به دلیل عملیات گرافیتی شدن در دمای بالا، محتوای گوگرد باعث خروج گاز SO2 و کاهش آن می شود.بنابراین، محتوای گوگرد در کربوریزر با کیفیت بالا بسیار کم است، به طور کلی کمتر از 0.05٪، و بهتر حتی کمتر از 0.03٪ است.در عین حال، این نیز یک شاخص غیرمستقیم است که نشان می دهد آیا با گرافیتی شدن در دمای بالا برخورد شده است و آیا گرافیت سازی خوب است یا خیر.اگر کربورایزر انتخابی در دمای بالا گرافیتیزه نشود، توانایی هستهزایی گرافیت به شدت کاهش مییابد و توانایی گرافیتسازی ضعیف میشود، حتی اگر بتوان به همان مقدار کربن دست یافت، اما نتایج کاملاً متفاوت است.
به اصطلاح ریکاربورایزر برای افزایش موثر کربن در آهن مایع پس از افزودن است، بنابراین محتوای کربن ثابت ریکاربورایزر نباید خیلی کم باشد، در غیر این صورت برای رسیدن به محتوای کربن خاص، باید محصولات بیشتری نسبت به مقدار زیاد اضافه کنید. - کربن مجدد که بدون شک میزان سایر عناصر نامطلوب موجود در کربوریزر را افزایش می دهد تا آهن مایع نتواند بازده بهتری داشته باشد.
عناصر کم گوگرد، نیتروژن و هیدروژن کلید اصلی جلوگیری از تولید منافذ نیتروژن در ریخته گری هستند، بنابراین میزان نیتروژن در کربورایزر باید تا حد امکان کم باشد.
سایر شاخص های کاربورایزر مانند میزان رطوبت، خاکستر، مواد فرار، هر چه مقدار کربن ثابت کمتر باشد، میزان کربن ثابت بیشتر است، بنابراین با مقدار کربن ثابت بالا، محتوای این اجزای مضر نباید باشد. بالا
برای روشهای مختلف ذوب، انواع کوره و اندازه کوره ذوب، انتخاب اندازه ذرات مجدد کربوریزر مناسب نیز مهم است که میتواند به طور موثری سرعت جذب و نرخ جذب مجدد کربوریزر را در آهن مایع بهبود بخشد و از اکسیداسیون و جلوگیری از اکسیداسیون و جلوگیری از ذوب شدن استفاده کند. از دست دادن سوزاندن کربورایزر ناشی از اندازه ذرات بسیار کوچک است.اندازه ذرات آن بهترین است: کوره 100 کیلوگرم کمتر از 10 میلی متر است، کوره 500 کیلوگرم کمتر از 15 میلی متر است، کوره 1.5 تن کمتر از 20 میلی متر است، کوره 20 تن کمتر از 30 میلی متر است.در ذوب مبدل، زمانی که از فولاد پرکربن استفاده می شود، از ریکاربورایزر حاوی ناخالصی های کمی استفاده می شود.الزامات مورد نیاز برای کاربورایزر مورد استفاده در فولادسازی مبدل بالا، کربن ثابت بالا، محتوای خاکستر کم، فرار و گوگرد، فسفر، نیتروژن و سایر ناخالصی ها و اندازه ذرات خشک، تمیز و متوسط است.کربن ثابت آن C≥96٪، محتوای فرار ≤1.0٪، S≤0.5٪، رطوبت ≤0.5٪، اندازه ذرات در 1-5mm.اگر اندازه ذرات خیلی ریز باشد، به راحتی می سوزد و اگر خیلی درشت باشد، روی سطح فولاد مایع شناور می شود و به راحتی توسط فولاد مذاب جذب نمی شود.برای اندازه ذرات کوره القایی در 0.2-6 میلی متر، که اندازه ذرات فولاد و سایر فلزات سیاه در 1.4-9.5 میلی متر است، فولاد کربن بالا به نیتروژن کم، اندازه ذرات در 0.5-5 میلی متر و غیره نیاز دارد.نیاز خاص با توجه به نوع کوره خاص نوع قطعه کار ذوب و سایر جزئیات قضاوت و انتخاب خاص.
زمان ارسال: اوت-25-2023